Zaimki dzierżawcze stosowane są do określenia przynależności danej osoby lub przedmiotu. W języku hiszpańskim dzielą się one na zaimki nieakcentowane i zaimki akcentowane.
Formy zaimków dzierżawczych nieakcentowanych
| Liczba pojedyncza | | Liczba mnoga |
| Rodzaj męski | Rodzaj żeński | Rodzaj męski | Rodzaj żeński |
yo | mi coche | mi bicicleta | mis coches | mis bicicletas |
tú | tu coche | tu bicicleta | tus coches | tus bicicletas |
él / ella | su coche | su bicicleta | sus coches | sus bicicletas |
nosotros | nuestro coche | nuestra bicicleta | nuestros coches | nuestras bicicletas |
vosotros | vuestro coche | vuestra bicicleta | vuestros coches | vuestras bicicletas |
ellos / ellas | su coche | su bicicleta | sus coches | sus bicicletas |
Zaimki dzierżawcze nieakcentowane, stosowane są przed rzeczownikiem,
który określają i zależą od jego liczby i rodzaju, np.
Mi casa es grande. – Mój dom jest duży.
Tu bicicleta es azul. – Twój rower jest niebieski.
Vuestra casa está en Varsovia. – Wasz dom jest w Warszawie.
Mis gatos son negros. – Moje koty są czarne.
Tus amigas son muy buenas. – Twoje koleżanki są bardzo dobre.
| Liczba pojedyncza | | Liczba mnoga |
| Rodzaj męski | Rodzaj żeński | Rodzaj męski | Rodzaj żeński |
yo | mío | mía | míos | mías |
tú | tuyo | tuya | tuyos | tuyas |
él / ella | suyo | suya | suyos | suyas |
nosotros | nuestro | nuestra | nuestros | nuestras |
vosotros | vuestro | vuestra | vuestros | vuestras |
ellos / ellas | suyo | suya | suyos | suyas |
Zaimki dzierżawcze akcentowane pojawiają się samodzielnie lub po rzeczowniku, np.
Esta casa es mía. – Ten dom jest mój.
Esta bicicleta es tuya. – Ten rower jest twój.
Este coche es vuestro. – Ten samochód jest wasz.
Este gato es nuestro. – Ten kot jest nasz.
Materiał powstał na podstawie:
Hiszpański Gramatyka